ماجراجویی های پرهزینه «حسن البلقیه»؛ سبک زندگی فرازمینی سلطان برونئی و خانواده‌اش

واسه ده ها اونو خداوندگار زیاده روی می دونستن. حسن البلقیه، سلطان برونئی، ثروتمندترین مرد کره زمین واسه چندین سال، خوب می دونست که چیجوری ثروت هنگفت خود که از ذخایر نفتی این کشور کوچیک در جنوب شرقی آسیا بدست اومده بود رو واسه عیاشی و خوشگذرونی و البته در کنترل داشتن تموم قدرت سیاسی و اقتصادی در کشور استفاده کنه.
اما حالا، این سلطان ۷۲ ساله کشور قدیمً تحت الحمایه بریتانیا، دوباره و این بار به خاطر دلیلی به طور کاملً متفاوت در بالاترین جایگاه اخبار رسانه ها قرار گرفته و دولتا و فعالان اجتماعی از سراسر جهان به خاطر تصمیم اون مبنی بر استفاده قانون مجازات براساس شریعت، مانند اعدام و سنگسار واسه زنا یا همجنسگرایی یا قطع عضو واسه دزدی شدیدا اونو تحت فشار قرار دادن.

منتقدان می گن که این حرکت به سمت سختگیرانه ترین قرائت از قوانین شریعت نشون دهنده افزایش تاثیر اسلام محافظه کارانه در جنوب شرق آسیاست و تاکیدیه بر این روش که پادشاهان و سلاطین سالخورده کشورای اسلامی این منطقه میخوان میراثی مذهبی از خود واسه جبران حاشیه های خانوادگی به جای بذارن. متیو وولف، موسس گروه حقوق بشری The Brunei Project میگه: «سلطان حالا سال هاست که در این راه قدم بر می داره و خونواده اونم همیشه تمیزترین اعتبار رو نداشتن. مطمئنا، افراد زیادی هستن که در مورد دورویی در قوانینی که سلطان و دولتش در حال اجرا کردن هستن صحبت می کنن، در حالی که خونواده اون در گذشته دیده شدن که این قوانین رو با بعضی از رفتارای عتیقه خود زیر پا گذاشته بودن. بسیاری این کار رو یه جور جبران مافات و شاید بجای گذاشتن میراث از خود می دونن».

درزمان یه سخنرانی نادر واسه همه مردم در هفته گذشته، سلطان حسن البلقیه اعلام کرد که قوانین مجازات در کشورش به سمت قرائتی محافظه کارانه تر از اسلام رفته و به مردمش اعلام کرد که اون می خواد «آموزهای اسلام رو در این کشور قوی تر و مشهودتر» ببینه و در ادامه اضافه کرد که «این سیستم حقوق همه مردم رو بدون توجه به نژاد و دین اونا حفاظت و تضمین می کنه». این پیامیه که با سبک زندگی گذشته سلطان و برادرش، شاهزاده جفری بلقیه به طور کاملً در تضاده. درزمان ده های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، همه از مهمانیای بزرگ و پر عیش و نوش، هزینه های مولتی میلیون دلاری و حتی راه اندازی یه حرمسرا در قصرشان حرف می زدن. اونا مالک هتلایی باشکوه در لندن، پاریس و نیویورک هستن.

جفری هم یه قایق تفریحی بسیار مشهور و دو کشتی کوچکتر داره که نام اونا رو از اعضای بدن زنان گرفته. این دو داداش همیشه به عنوان انسانایی خوشگذران شناخته می شدن. بریجت ولش، کارشناس مسائل جنوب شرق آسیا و استادیار علوم اقتصاد در دانشگاه جون کابوت، میگه: «سلطان برونئی و برادرش شاهزاده جفری به خاطر حرمسراها، زیاده روی هاشون در خرید ماشین و سوء کاربرده های جنسی شون روش زوم شده بودن. تموم این زنان در دهه ۱۹۸۰ به برونئی می اومدن از این رو تصویر عیاشانه ای که از این دو داداش ترسیم می شد بسیار گسترده بود».

در درون حرمسرای سلطان

یه زن آمریکایی به نام جیلین لورن، در کتاب زندگینامه ای خود با عنوان «بعضی دختران: زندگی من در حرمسرا» (Some Girls: My Life in a Harem) ادعا م یکند که در اوایل دهه ۱۹۹۰ که ۱۸ سال داشته و در رویایی بازیگر شدن در نیویورک به سر می برده به عنوان یکی از ۴۰ زن حرمسرای شاهزاده جفری استخدام شده.
اون میگه که به مدت ۱۸ ماه در حرمسرای شاهزاده بوده و دومین زن مورد علاقه ایشون به مدت یه سال بوده.
لورن در مصاحبه ای که در سال ۲۰۱۱ با سی ان ان داشته در مورد اون اینجور میگه: «اون دیوونه و فاسده. در اون زمان برام جذاب بود، اعتمان به نفس، کاریزما و بی پروایی اش».

در سال ۲۰۱۵، این زن آمریکایی تو یه مستند به نام «۶۰ Minutes Australia» اونو «سلطان عیاش» خواند و ادعا کرد که صدها مورد رابطه جنسی با شاهزاده جفری و یه مورد هم با سلطان حسن البلقیه داشته.
اون گفت که کتابش در برونئی اجازه چاپ نداره. لورن در مصاحبه خود در می ۲۰۱۴ گفته: «من تماشاگر این واقعیت هستم که سلطان عیاشی می کرد و مرتکب زنا می شد و سرراست و بی شیله پیله زندگی نمی کرد». ایشون میگه بعد از شنیدن اخباری در سال ۲۰۱۳ مبنی بر این که برونئی می خواید قوانین مجازاتی سختگیرانه ای رو اعمال کنه تصمیم به افشای داستان خود گرفت: «شاید این نمایانگر روشی باشه که خیلی از افراد در قدرت به اون شکل رفتار می کنن که یه قانون واسه اونا و یه قانون دیگه واسه همه مردمه، مردمی که پول و قدرت زیادی ندارن».

دولت برونئی اما همه این ادعاها رو رد کرده. یکی دیگه از کسایی که ادعا می کنه به استخدام حرمسرای سلطان برونئی و برادرش درآمده، شانون مارکتیک، دختر شایسته آمریکا در سال ۱۹۹۲ه که در سال ۱۹۹۸ تلاش کرد سلطان برونئی و شاهزاده جفری رو در کشورش به دادگاه بکشونه، با این ادعا که به مدت ۳۲ روز در قصر سلطان مورد بدرفتاری و تحقیر قرار گرفته و واقعا زندانی اونا بوده.
براساس اسناد دادگاه، مارکتیک گفته که ۳۰ تا ۱۰۰ زن در هر لحظه در قصر سلطان برونئی حضور داشتن، بعضی از اونا می دونستن که واسه داشتن رابطه جنسی استخدام شده و یه سریای دیگه مانند خود اون بر این باور بودن که واسه اجرای برنامه های قانونی نمایشی و تبلیغاتی با دستمزد روزانه حدود ۳٫۰۰۰ دلار به اونجا فرا خونده شده بودن.

در این اسناد اینجور اومده: «پرسنل قصر به پلینتیفس گفتن که در مهمانیا و مراسم شبونه در دیسکوها شرکت کنه، جایی که سلطان، جفری و دیگه دوستان مردشون، ً، زنائی که می خواستن با اونا رابطه جنسی داشته باشن رو انتخاب می کردن». این دو داداش اینجور ادعاهایی رو کذب دونسته و سلطان هم گفته که حتی مارکتیک رو ملاقات هم نکرده. در آخر دادگاه به خاطر جایگاه این دو داداش به عنوان حاکمان یه کشور و مصونیت قضایی شون، اونا رو از مجازات مبرا دونست.

اسراف و زیاده روی در سبک زندگی

در اون دوران به نظر می رسید که این برادران غیرقابل پیگرد بوده و کسی نمی تونه به اونا دست بزنه. در سال ۱۹۹۶، سلطان یه مهمانی بزرگ به مناسبت تولد ۵۰ سالگی اش واسه پایان دادن به تموم مهمانی هاش برگزار کرد و مهمانانی از سراسر جهان واسه شرکت تو یه مهمونی باشکوه دو هفته ای به قصر سلطان سرازیر شدن، مهمانی که شامل یه مهمونی شام واسه ۳٫۰۰۰ نفر، یه کنسرت خاص و خصوصی از مایکل جکسون در استادیومی که فقط به همین منظور ساخته شد و بازی چوگان با شاهزاده چارلز بریتانیا بود. هزینه کلی این جشن حدود ۲۵ میلیون دلار برآورد شد که رقمی بسیار ناچیز واسه سلطان برونئی بود. این مهمانی بالاترین درجه ده ها عیاشی و هزینه های سرسام آور به وسیله خونواده سلطان و البته شروع اختلافات و جدایی بسیار مشخص دو داداش بود.

در اون دوران، شاهزاده جفری وزیر تجارت برونئی بو رییس آژانس سرمایه گذاری دولتی برونئی بود. اما بعد از بحران اقتصادی آسیا در سال ۱۹۹۷، ریخت و پاشای بی حساب اون در یکی از حسابرسیای این آژانس سرمایه گذاری عیان شد.
سلطان برونئی برادرش رو به اختلاس بیشتر از ۱۶ میلیارد دلار از خزانه کشور متهم کرد، اتهامی که به وسیله شاهزاده جفری رد می شد.
اما در ادامه شاهزاده جفری از شغل وزارت و ریاست آژانس سرمایه گذاری دولتی برونئی کنار گذاشته شده و به یه تبعید خودخواسته رفته و در ادامه عزمشو جزم کرد در دادگاهی که به وسیله سلطان ایجاد شده بود از حقوق خود دفاع کنه.
در آخر این ماجرا با توافق دو طرف خارج از دادگاه تموم شد.
در تلاش واسه جبران بعضی از این خسارتا، یه حراج در آگوست ۲۰۰۱ برگزار شد، جایی که ۱۰٫۰۰۰ مورد از داراییای شاهزاده جفری به مدت ۶ روز به حراج گذاشته شد.

از این شکلای جور واجور میشه به یه اسب تروای ۸ فوتی با روکش برنز که با قیمت ۱٫۴۷۰ دلار به فروش رفت، جکوزیای با روکش طلا، مجسمه های فلامینگو چینی و مثل سازه هایی واسه هلی کوپتر کومانچی، یکجت ایرباس و یه ماشین مسابقه فرموی یه اشاره کرد.
بر خلاف خسارتایی که ً شاهزاده جفری به خزانه سلطنتی وارد کرده بود و با وجود کاهش ذخایر نفتی و اقتصاد لرزان در برونئی، اما سلطان بازم ثروتی ۲۰ میلیارد دلاری رو در اختیار داره.
زندگی سلطان برونئی از اون زندگی هاییه که پر از بزرگ نمایی و بزرگنمایی دیده می شه.
اون واسه سالای ثروتمندترین مرد روی کره زمین میشناختنش تا اینکه بیل گیتس در دهه ۱۹۹۰ از اون پیشی گرفت. قصر اون با نام «آستانه نورالایمان» در بندر سری بگاوان که پایتخت کشور هم هست دارای اسطبلایی با تهویه مطبوع واسه بیشتر از ۲۰۰ اسب مخصوص بازی چوگانه.

سلطان و خونواده اش، هم اینکه  هزاران خودرو لوکس در اختیار دارن که از اون میان میشه به خودروهای فرمول یه، لامبورگینیای کم پیدا و حدود ۵۰۰ رولز رویس اشاره کرد که بزرگ ترین کلکسیون خصوصی خودروهای بریتانیایی رو در جهان تشکیل دادن. مایکل شیهان، دلالی که مالکیت و مدیریت سایت Ferraris Online رو در اختیار داره، در سال ۲۰۱۱ در مورد بازدید خود از عمارتی که بعضی از این کلکسیونای خودرو رو در خود جای داده بود، اونو «نمونه ای بزرگ از زیاده روی در خرید خودرو» توصیف می کنه.
اون برآورد می کنه که ۲٫۵۰۰ دستگاه خودرو رو در این عمارت دیده که از اون میان میشه به خودروهای بنتلی، استون مارتین و فراری اشاره کرد که در گرما و باران ول شده و هیچ مراقبتی از اونا انجام نمی شد.

مایکل آوسلین، از اعضای موسسه هوور در دانشگاه استنفورد میگه: «سبک زندگی اونا واقعا واسه بیشترین آدمی غیرقابل تصوره. باشکوه بالاتر از حد باوره. هر تصوری که از سبک زندگی افراد مشهور و پولدار دارین رو چند برابر کنین تا به اون برسین». نسلای جدید خونواده سلطنتی برونئی هم ً همین سبک زندگی و تجمل گرایی رو در پیش گرفتن. سلطان سه زن داشته که اولی دختر عمویش، دومی یه مهماندار هواپیما و سومی مجری یه برنامه تلویزیونی بوده که جمعاً از اونا دارای ۱۲ بچه شده.
خیلی از فرزندان اون عروسیای بسیار مجللی در برونئی داشتن، از جمله شاهزاده عبدالمالک، دومین بچه پسر سلطان که در سال ۲۰۱۵ ازدواج کرد.

مجله فوربس مراسم عروسی اونو «یه عروسی سلطنتی واسه شکست دادن همه عروسیای سلطنتی» توصیف کرده که شامل بیشتر از یه هفته شکلای جور واجور جشنای جور واجور و پوشیدن لباسایی بسیار گرانقیمت تزیین شده با شکلای جور واجور جواهرات به وسیله زن و شوهر بود. در این مراسم عروس دسته گلی رو در دست داشت که به جای گل از سنگای قیمتی و فلزهای گرانبها درست شده بود. شاهزاده عبدالمتین، دیگه پسر سلطان، هم یه ستاره اینستاگرامی با بیشتر از یه میلیون فالووره که اونو در حال بازی چوگان و عیاشی و خوشگذرونی روی کشتیای تفریحی، جتای شخصی و در هتلای باشکوه و در کلاس جهانی تماشا می کنن. شاهزاده بزرگ، اولین پسر سلطان هم به خاطر برگزاری مهمانیای باشکوه با حضور سلبریتیای مشهوری مانند پاملا اندرسون، ژانت جکسون و ماریا کری شناخته می شه.
از وقتی که سلطان برونئی اعلام کرده قوانین جدید شریعت رو در این کشور به اجرا می ذاره خیلی از سلبریتیای طراز اول جهان مانند جورج کلونی، التون جون و الن دجنرس یه کمپین اعتراضی راه انداخته و خواهان بایکوت هتلای لوکس واسه سلطان برونئی در سراسر جهان شدن.

سلطان برونئی، محفوظ از انتقاد

واسه خیلی از حدود ۴۵۰٫۰۰۰ نفر جمعیت برونئی که حدود ۷۹ درصد اونا رو مسلمانان تشکیل میدن، کنار اومدن با ثروت و عادتای ولخرجی خونواده سلطنتی چیزی قبول شده که توان اعتراض به اونو ندارن. سلطان در واقع یه حکومت یه نفره رو اداره می کنه که عنوان «قدرت اجرایی عالی» رو در اختیار داره، عنوانی کهنخست وزیر، وزیر دفاع، وزیر اقتصاد و وزیر امور خارجه رو شامل می شه.
رسانه ها شدیدا تحتِ کنترل هستن و برونئی یکی از بدترین کشورای جهان در مورد آزادی مطبوعات بوده و سال گذشته با کسب رتبه ۱۵۳ در میان ۱۸۰ کشور، حتی از روسیه و میانمار هم شرایط بدتری داشت. انتقاد از دولت یا خونواده سلطنتی در برونئی غیرقانونی بوده و به جرم فتنه، مجازات زندان واسه اون در نظر گرفته شده.

هم اینکه، به گفته کارشناسان، خیلی از مردم این کشور بهتر می دونن چشمشون رو به روی فساد و عیاشی خونواده سلطنتی ببندند چون اونا هم از ذخایر غنی نفت کشور سود می برن. در برونئی هیچ مالیاتی بر درآمدهای شخصی وجود نداره، واسه مسکن یارانه پرداخت می شه، آموزش و بهداشت رایگان بوده و قیمت سوخت و برق هم بسیار ارزانه. براساس سرانه درآمد، برونئی چهارمین کشور پولدار جهان در سال ۲۰۱۷ شناخته شده.
مایکل آوسلین میگه: «شایدً اونا خوب در مقابل انتقادات در امان هستن چون شهروندان برونئی بسیار بهتر از تقریباً هرکی دیگری در آسیا زندگی می کنن. اینجا در مورد ثروت حاصل از نفت سخن می گیم که در سراسر جامعه پخش می شه و بیشترین مردم از اون منتفع می شن».

خیلی از کارشناسان می گن که سلطان با اجرای قوانین شریعت میخوان این پشتیبانی مردمی رو زیاد کرده تا کنترلش بر قدرت در برونئی رو زیاد کرده و سوء استفاده اون و خونواده اش از منابع کشور رو منطقی تر جلوه دهد. سلطان حسن البلقیه در سخنرانی هفته گذشته خود بارها به هویت اسلامی کشورش اشاره کرده و اینجور گفت: «به عنوان یه ملت کوچیک، ما همیشه دعاهایمان به درگاه خدا رو در اولویت قرار دادیم. این موضوع تحت تاثیر فلسفه ملی ما از ارزشای مالایی، اسلامی و سلطنتی اومده که از صدها سال پیش اینجا جریان داشته».